روزی شیخ به همراه چند تن از مریدان مایه دارش حوالی بلوار اندرزگو مشغول دور دور بود.
تیپ خفن شیخ باعث جلب توجه نسوان حاضر در محفل دور دور شده بود.
به ناگه شیخ كه كمی آب انگور نوش جان كرده بود و بالا بود چشم مباركش به حور ظریف اندامی افتاد.
پس شیخ شیشه برقی اتومبیل مرید را پایین داد و چشمكی همچین تو دل برو به دختر همی زد
و دخترك خنده ملیحی به شیخ نثاره كرد!
در كمال نا باوری شیخ از دادن نمره تلفن خویش اجتناب نمود!
مریدان خشتك بر كف ماندند كه یا شیخنا كار را آن كرد كه تمام كرد!
چه حكمتی در ندادن نمره تلفن بود؟ شیخ پاسخ داد همانا دختران آهن پرستند.
او از برای ماشین مرید بر ما خنده زد كه اگر فردا با پیكان خودمان او را بیرون ببریم تازه هویت واقعیش معلوم میشود!
مریدان چو این سخن شنیدند. به ترتیب حروف الفبا از ماشین پیاده شده دست بر سر زنان و كلاغ پر كنان
تا اتوبان صدر رفته از خروجی اول وارد خیابان شریعتی شدند و از پل رومی دوباره به قیطریه رسیدندی
و در این حلقه تا ابد باقی ماندندی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: